Ano ang ibig sabihin ng kasabihang, ‘Nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa’ ? Isang principle ba ito para ma-save ang kaluluwa?

 Ang kasabihang ito ay hindi biblical thought. Ito ay kasabihan ng ating matatanda at hindi naman yan totally wrong. 

Ang sinasabi ng kasabihan, magtrabaho ka at ibi-bless ni Lord yung trabaho mo para magkaroon ng fruit. 

Hindi tulad ni Juan Tamad sa kwento na hihiga na lang at inaantay niyang mahulog ang bayabas na mag-shoot sa kanyang bibig.

Pero kung hindi ka magta-trabaho, anong ibi-bless Niya? 

Ano naman ang kanyang pamumungahin kung wala kang itinanim? 

Magtanim ka muna bago ka magdasl ng, Lord, pabulaklakin nyo at pamungahin ang aking halaman. In other words, merong human participation ang blessing, hindi pwedeng  sa Diyos lang. 

May mga estudyante, hindi mag-aaral. 

Tapos pag exam, Lord, ipasa nyo ako sa exam. Paano ka papasa kung hindi ka naman nag-aral. 

Yun ang magandang application noong, Nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa. Ibig sabihin kung hindi ka gagawa, paano ka bibigyan ng awa ng Diyos?

 First, you act then God will react.

Kung sa isang church ay puro disiplina, panghuhusga at masamang isipan, dapat bang manatili sa church?

 Yes! Kasi kung hindi tayo mananatili, paano natin makokorek yun? 

You are probably one of those needed para maitama ang direction ng church. 

So, huwag iiwan. Aalis lang kayo sa isang church at lilipat sa iba matapos na magawa ninyo ang lahat to contribute positively. 

Tapos kung wala pa talagang nangyayari at nagsa-suffer na ang inyong personal growth and spirituality, doon pa lang kayo mag-consider moving to another church. 

You don’t only concern yourself with what the church can do for you but also what you can do for the church. 

We are the church and a church can only be as good as we make it.

HUWAG MAWALAN NG PAG-ASA

 

Marami ngayong mga kabataan sa Singapore, Hongkong, Japan at Taiwan na nagpapakamatay dahil mababa ang grade sa school. Naku, hinding-hinding magpapakamatay ang mga Pilipino dyan, di ba? Kung yan lang, hindi nyo ipagpapakamatay. Pero alam nyo naman, nakakahawa rin ang ganitong mga sobrang competitive spirit. Baka mamaya dumadating na din sa ating bansa yang sakit ng utak na yan. Mababa ang grade, nagpakamatay. Oh kaya, walang kapera-pera. Sa dami ng utang, hindi malaman kung paano babayaran. Ang iniisip na solusyon ay barilin ang sarili, uminom ng lason, laslasin ang  pulso o tumalon sa ilog Pasig.

Mayroon namang nagpapakamatay dahil nalaman nyang may number two ang asawa nya. O nalaman nyang number two pala siya na wala siyang kamalay-malay. Maraming nagpapakamatay dahil sa numbers. Tandaan nyo ito, may pag-asa habang nabubuhay.

So, unahin munang tangggapin ang katotohanan. Kung ano man yung masaklap na katotohanan tungkol sa number na yan, accept your number reality. Pagkatapos ay baguhin ito,

Ecclesiastes 9:4

Ngunit habang nabubuhay ang tao ay di sya dapat mawalan ng pag-asa. Ang asong buhay ay mas mainam kaysa patay na leon.

Kung kailangang magpaka-aso kahit sandali, mabuti na yun—buhay. Kaysa nagpakatapang-tapang ka, inisip mo yung kung anu-anong image at dignity para kang leon na patay.

The end of a dream is not the end of the world. Ang pansamantalang kabiguan ay hindi pagwawakas ng mundo. Kung hindi nyo gusto ang numbers ng buhay nyo—pera, utang, grades, station in life—lalo nyong habaan ang buhay ninyo at hintayin na gumulong ang wheel of fortune. Gugulong din ang buhay. hindi pwedeng hindi. Nothing is permanent. Everything is temporary. Even sickness or health, wealth or poverty, hindi yan permanent. Kung minsan kahit wala kang gawin, maiiba yan dahil kasama ka ng mundong umiikot. Eh kung may ginagawa ka pa na positive eh di lalong napadali. So baka numbers lang yan, mag-isip-isip. Pag nagpakamatay ka, masasama ka sa statistics. So you’ll just be a number again.

Pwede bang makipamista sa pista ng Katoliko?

 Tinatanong nyo pa, pero namimiyesta naman yata talaga kayo. 

Kaya nga, gumawa na tayo ng Pistang Kristiyano para hindi na kayo pumuslit sa inyong pamimiyesta. 

Para meron na tayo talagang pista, di ba? 

Personally, hindi natin pwedeng gawing policy. 

Nasa sarili nyong konsensiya ang ikatatama at ikamamali ng pagpunta nyo doon. 

Sa ating sobrang pagiging perfectionist at separatist, meron ba tayong nadala kay Lord?

Can you further explain, Once saved, always saved. Kahit nag-backslide na ang believer, saved pa rin ba?

 

Ang pinanghahawakan nung iba na natatanggal yan, minsan Hebrews 5:4-6. It is impossible for those who have once been enlightened, who have tasted the heavenly gift, who have shared in the Holy Spirit, who have tasted the goodness of the word of God and the powers of the coming age, if they fall away, to be brought back to repentance because to their loss they are crucifying the Son of God all over again and subjecting Him to public disgrace. Minsan naman, Matthew 24:13 na ang sabi, He who remains steadfast to the end will be saved. Actually, it refers to the tribulation saints, na kapag nawala na ang tunay na mga mananampalataya o kaya dumating na ang anti-Christ, ay maliligtas pa rin. Sila yung mga hindi magpapatatak ng 666, yung mga hindi makikisali sa Gawaing anti-Christ. Meaning, at the end of that period or at the end of their life, whichever comes first, sila’y maliligtas. Kasi sa Revelation, ang kaligtasn ay hindi na nakabatay sa grace. Kung nag-tribulation na halimbawa at nawala na lahat ng Kristiyano, nag-rapture na tulad ng sinasabi sa Bible, Kailangan nyo pa ban g faith nun eh ayan na ang evidence? So hindi na trough faith, hindi na through grace; by woks na. Ang salvation after rapture is by works, so he who remains faithful to the end will be saved. Hindi naka-apply sa atin yung verse na yun; sa tribulation saints yun! I can go on and on—ang dami pang mga verses na pinanghahawakan ng mga naniniwala na natatanggal yung salvation, pero ang tingin ko sa lahat, personally, parang misreading. Kaya nga ang tawag ng Panginoon sa mga born-again Christian ay saints Si Paul, matapos pagalitan ng katakot-takot yung mga churches na sinusulatan niya, tatawagin niyang to the saints of Corinth. Kasi, sabi niya, inspite of all your errors, saints pa rin kayo sa tingin ng langit kasi lahat ng kasalanan nyo bayad na.

Sasabihin naman noong mga worrier, Naku, huwag nyong ituro yan, baka i-abuse nila, pero ituturo ko kung ano ang sinabi ng Bible. Kasi walang tunay na anak ng Diyos na mag-aabuse niyan, dahil nga sa 2 Corinthians 5:17, You are a new creation. Ang katotohanan nga niyan, tayong mga Kristiyano, pag nagkakasala, di ba parang papel na nagkalamuta-lamutak an gating puso because you know that something’s wrong. Wala pa akong nakitang Kristiyanong, Nagkasala na naman ako, buti na lang may grace. Alam mo, talagang magkakasala na naman ako bukas. Wala namang ganun. Talaga namang ika’y nagluluksa kapag nakagawa ng mali, dahil alam mo, di natutuwa ang Diyos.

Dalawa lang ang relihiyon sa mundo. Tanggalin nyo yung mga labels, dalawa lang. Isa, yung ang tao ang savior niya, sarili niya. Isipin nyo ang lahat ng relihiyon na ang savior ng tao ay sarili niya—gawin mo ito par aka ma-save, sumali ka sa ganito par aka ma-save, magpalista ka dito par aka ma-save, gawin ang ganitong ritual par aka ma-save, huwag mo itong kainin par aka ma-save. Ito relihiyong tao at ang kanyang ginagawa ang savior niya. Ang daming ganong relihiyon, isa lang ang tatak. At pangalawa, yung ang Savior niya ay ang Panginoong Hesus. Ang ginawa ni Hesus sa krus at hindi ang mga ginagawa ng tao.

Hanggang kailan ba dapat tumulong financially ang anak sa magulang?

 Kung pababayaan nyo pa ang inyong pamilya, eh di lalong nagkawatak-watak yan. Kung sinong may kakayahan, yun ang gumawa. To whom much is given, much is required. Marami akong kakilala, luluha kayo ng dugo pag nalaman nyo ang mga pahirap na dinaranas ng anak dahil sa kapabayaan ng magulang. Inaasa na talaga ang lahat sa kawawang anak. Pero ang pagsunod sa magulang at ang pagiging mabuting anak ay may kasamang blessing. Tutuwangan kayo ng Panginoon pag ang ginagawa nyo ay tama.

Kasalanan po ba ang sumunod sa mga pamahiin?

 May “pamahiin” na praktikal, mayroong harmless, may cute at may unprofitable. Kung ang pagsunod sa pamahiin ay hindi naman lumalabag sa batas ng tao at sa utos ng Diyos, wala naman akong nakikitang, “kasalanan” doon. Siyempre, yung ibang conservative religious people might think that by observing such pamahiin, you display lack of trust in God. Interpretation nila yun. Hindi ganun ang pananaw ko. Maraming tinatawag na “pamahiin” ang sa totoo lang ay nag-uugat sa kagandahang loob at kagandahang asal. (Mahabang paliwanagan)

Love. Never Mind Not Being Loved Back

 Mayroon kayong mahal, kaopisina nyo. Talaga namang lahat ng bonus nyo at napanalunan nyong kaldero ay ibinibigay nyo pa rin. Alam nyo, kung nagmamahal ka, mas masaya yun kaysa sa minamahal. Eh, kayo yung nagmamahal. Hindi man kayo suklian ng pagmamahal, magmahal pa rin kayo. At least, naranasan nyong magmahal, di ba? Kaysa hindi na minahal, hindi pa kayo nagmahal. Eh di, wala na kayong naranasan.

       It’s alright to love and not to be loved back because loving by itself can give you a lot of happiness. Eh, kung sinuklian pa kahit kaunting pagtingin. Malay nyo naman. Kaya huwag kayong matakot umibig. Yung mga nabigo nan g 18 beses, may mga 18 pa uling nalalabi, ubusin nyo. Huwag kayong sobrang nadala, naging playing safe, ayaw nyo na. Buhay pa kayo, ba’t umaayaw na kayo? Malay nyo naman ditto sa ika-27 na pag-ibig, dyan na talaga matupad ang mga pangarap nyong ilakad hanggang altar. Habaan nyo ang lakad hanggang altar. Habaan nyo ang lakad. Mula sa Harrison maglakad na kayo para makabawi kayo.

         So, never mind kung hindi ka minamahal, mahal mo pala eh di mahalin mo pa rin. Hindi ka binibigyan ng pag-asa, mahalin mo pa rin. Huwag mong ilagay sa kanya yung pasya kung ano ang gagawin mo sa pag-ibig sa buhay. Sasaya ka rin. He who loves enjoys more than the one being loved.