Do Not Love Too Much

 

  Some people love other people too much that those people become their idols. Nagtataka ba kayo kung bakit itong si Abraham na kay tanda-tanda na ay pinangakuan ng Panginoon na magkaanak. At nang binatilyo na ang kaisa-isang anak na si Isaac, ang sabi ng Lord, “I-offer mo siya sa akin”. Bakit kaya? Ano kayang test kay Abraham yun? Pwede kaya na dahil sa katagalan nyang walang anak at dahil sa pananabik sa anak nya? Siguro puro anak na lang nang anak yung iniisip mula sa umaga hanggang gabi. Bini-baby-baby. Maari kayang nakalimot siya nang kaunti sa Diyos? Kaya sabi ng Lord, “Mabuti, magkaroon tayo ng test sa faith, ha? I-offer mo siya.” And Abraham naman passed the test. Pero ba’t kinailangan nyang dumaan sa test na iyon? Is it possible that he was loving Isaac too much that it is now becoming obvious that he would love Isaac more than he would love God?

      But God tolerates no rivals. Kung ayaw nyo na mayroon kayong mahal sa buhay na alisin ng Panginoon dyan, huwag nyo silang mahalin nang higit pa sa pagmamahal nyo sa Diyos. Especially kung nobyo at nobya nyo pa lang. Don’t love too much. Hindi pa kayo nakakatiyak kung yan ang magiging asawa nyo, baka naibigay nyo na ang lahat-lahat. Ang nakaraan, ang kahapon, ang bukas at ngayon. Eh kung iniwan-iwan kayo?

 Deuteronomy 6:5 Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength.

        God muna. Kasi pag mahal natin ang Diyos—ang katuwiran, katotohanan at liwanag—napapabuti ang ating buhay. Pati pagmamahal natin sa tao napapalagay sa tama. Pero pag inuna nyo yung tao, kawawa naman kayo kasi lulungkot kayo sigurado. Pag sobra kang nagmamahal sa tao nang higit sa pagmamahal mo sa Diyos, humuhukay ka ng iyong sariling libingan at tumatahi ka ng sarili mong panluksa kasi lulungkot ka sigurado. Pero kung mamahalin mo ang Diyos above all, tapos mamahalin mo yung tao na nasa lugar lang, yun ang tama. People come, people go pero you have that other Number One love na hindi ka iiwan, hindi ka pababayaan at hindi ka pagtataksilan. And that is God.

        “Put a little love away” sabi ng isang kanta. Huwag masyadong ilagay o ibuhos ang iyong loob.

Magtira nang kaunti para sa sarili. Pansinin nyo ang mga Pilipina, napakahirap paibigin pero oras na nahulog na ang loob, alipinin mo, atsayin mo, pagawin mo ng thesis, okay lang. Alilain  mo, love ka pa rin. Nakawin mo yung kita niya at ibigay mo sa querida mo, love ka pa rin. Kaya lagi na lamang iiyak-iyak. Mabuting magtira ng kaunting pag-ibig sa sarili. Kasi kung hindi nyo rin iniibig ang inyong sarili, hindi rin kayo totoong kaibig-ibig. Don’t love people too much. Love them but with a godly limitation. Love God above all at magtitira sa sarili.

KAYOD KA NANG KAYOD PARA KANINO?

 

Then he tried toil. “Magtrabaho tayo nang magtrabaho. Tanim tayo nang tanim. Gawa tayo nang gawa. But all of labor’s fruits, sabi niya, will be left behind to his successors, to his heirs. Sabi nya, “Ang lungkot!” “Gawa ako nang gawa, pundar ako nang pundar, ang yaman-yaman ko pero napapanssin kong tumatanda na ako, mamamatay na ako, sinong magmamana nito? Anak ko? Alam ko ba kung anong uri ng taong mapapangasawa nito na magiging manugang ko? Na titira sa aking palasyo? Sa aking bahay? Nagtayo ako ng palaisdaan. Yung naglalakad pala diyang bigote mapapangasawa nitong anak ko? Magiging kanya pala ‘tong ginagawa kong ito? Bakit ko ‘to ginagawa? Sabi niya, “Inupud-upod ko ang buhay ko, nagpakandahirap-hirap ako, I denied myself any pleasures, I worked so hard. Para lang ipamana sa hindi ko kaanu-ano? At paano kung mamana yan ng asawa ko’t mamatay ako? At nag-asawa uli ang asawa ko? Sobra namang sinuwerte yung napangasawa niya. Nakuha na niya yung asawa ko, pati pa yung pinundar ko. At paano kung namatay yung asawa ko, eh di kanya na? Mag-aasawa siya ngayon ng iba, kanilang-kanila na lahat ng ipinundar ko. “Kaya sabi ni Solomon, “Kayong pundar nang pundar mag-isip-isip kayo, ha? Nalulugi kayo.”

Maraming ama ng tahanan, wala nang ginawa kundi magpayaman. Sa biglang tingin hindi naman masama that you are trying to bring the family up the economic ladder. Pero sa tagal mo sa trabaho, pag-uwi mo sa iyong bahay, wala na pala ang mga anak mo, naglakihan na ang mga bata, nag-asawa na. O iniwan ka na rin ng asawa mo. O kaya’y ang layu-layo na ng loob nila sa’yo. Nagsasama-sama nga kayo sa isang bahay pero ang lalayo ng loob. Bakit? Dahil naubos na ang panahon mo sa labas. Ano ba talaga mahalaga? Wala pa daw taong namamatay na nagsabing, “Sana dinamihan ko pa ang aking pagtatrabaho. Sana nag-stay pa ako longer sa office.” Ang pinagsisihan ng marami, “I should have spent more time with my children. I should have spent more time with my family.” Yan ang pinagsisihan ng lahat ng naghihingalo. Kaya huwag nyo nang abangan na maghingalo kayo. Magsisi ngayon pa lang! At magbagu-bago na nga mga pamamaran. Huwag tayong magpadala sa mga standards ng sanlibutan. You know yung mga standards ng sanlibutan? Get more, have more, have more! For what? We should know when to stop. Kaya sabi ni Solomon, great projects-meaningless! Possessions-meaningless. Bale wala. Pag dumami yung possession mo dumadami lang yung binabayaran mo para magbantay. Tapos pag nakatalikod ka kinukupit nila. Kaya habang ika’y naliligo at nagsu-swimming iniisip mo, kinukupitan kayo ako ngayon sa tindahan namin? Mahabag kayo sa inyong sarili. Sabi niya, ang buhay nyo ay may wakas. Kung gusto nyong mag-provide sa inyong sarili hanggang sa retirement and up to a point bigyan nyo ng kaunting pasimula ang inyong anak, yun na lang. Pero kung pati yung kaapu-apohan ninyo ay ipagpupungar nyo pa, kawawa naman kayo. Lugi kayo. Naliligid tayo ng maraming mga taong ganyan. Andaming pinundar, tapos nung namatay kung kani-kaninong abogado napunta yung mga pinundar nila. Hindi rin napunta sa kanila! Pinag-agawan lang ng kung sinu-sino.

Mag-ingat sa mahal na insurance. Kung minsan nagiging mitsa pa ng buhay nyo yan. Lalo kung pinundar nyo mahal na insurance. Napakalapit ng aksidente sa inyo. Tinutulak-tulak kayo ng mga kaibigan nyo’t mga asa-asawa sa may gilid-gilid ng bangin at nang mapadali ang koleksyon. Kaya mag-isip-isip kayo. Sabi niya, “Meaningless. Everything is meaningless.” And it doesn’t matter how excellently done, the work will be inherited by just any fool. Sabi niya, “Paano naman ako nakatiyak na yung magmamana nito ay magmamalasakit? Paano ako nakakatiyak na ang magmamana ng ipinundar ko ay marunong? O baka gamitin pa niya sa masama ito ipinundar ko. “So, anong idinagdag niya diyan? Kaya sabi niya, “Meaningless ang lahat ng ito.”