Ano ba ang new heaven and new earth?

<> Sa pagbabalik ni Lord ay magseset-up Siya ng kingdom here on earth at yun ang magiging everlasting kingdom.

Ang totoo, hindi tayo pupunta sa heaven, dahil ibababa ni Lord yung heaven. Yun naman ay kung literal ang interpretasyon natin. Ano naman daw ang gagawin natin sa langit? Aba’y malay! Problema yun ng Diyos. Ang mahalaga, nandoon tayo. Hindi ko alam ang gagawin sa langit, pero alam ko ang gagawin sa hell. Katakot-takot na guilt at sisihan. Kung nadala ka ng tao sa maling relihiyon, walang kayong gagawin kundi magsisihan, magkagalit at mag-away-away.

So heaven, I’m sure we will worship God forever and ever and ever. And who know, baka maraming field trip. Baka pupunta tayo sa Pluto, sa Saturn, bibisitahin natin lahat ng creation ng Diyos. Ang dami no’n, baka hindi natin kayang ubusin lahat.

BEAUTIFY TEXT MESSAGES- ETIQUETTE FOR TEXTERS

 

I would like to share some points with you; some of them are moral imperatives na dapat gawin dahil ito ay mg utos ng Diyos, pero meron namang social and artistic refinements that you can take as suggestions na maaaring pag-isipan.

     One of the most important points I would like to share  with you is, as children of God we should beautify our text messages. Dapat nating pagandahin ang ating mga mensahe. Be more spedific. Be more vivid.

      Halimbawa, instead na magpadala ng walang kamatayang “miz u” why don’t we be more specific? Pwede namang “I miss your smile,” I miss your laughter” o “ I miss your adobo.” Mas malinaw. Kasi yung araw-araw na miz u, nagagasgas yan at nawawalan nan g katuturan. Nawawala ang talab, kasi hindi moa lam kung ano ang kahulugan.

       Sino sa atin ang laging nagpapadala ng “Ingats!”? At letter “z” ha? Minsan naman, “Ingatzzz.” Bakit hindi naman natin ibahin? Nakakasawa na. Sabihin natin, “ Bring your flashlight.” “Wear your vest.” O kaya “Check the fire exit” kung nasa hotel siya. “Ingatz” din yun e, pero mas specific. Ibig sabihin pinag-isipan naman natin kung ano ang sasabihin natin.

        Para sa mga mahilig magpadala ng “luv yah”, bakit hindi naman natin sabihin, “I love your kindness,” “ I love your neatness,” “I love your hair,” “I love your beautiful speech,” “ I love your clean feet” o kaya “ I love how you love me”? Di ba mas specific? Pero “luv yah”? Gasgas nay un. Ganyan kapag laging ginagamit nang walang kahulugan. Bakit hindi ito ang i=text nyo?

Song of Songs 1:15 How beautiful you are, my darling!  Oh, how beautiful! Your eyes are doves.

        Kahit i-send nyo ang “luv yah” o itong buong Song of Songs 1:15, piso rin yun eh. Pareho lang ang halaga. Lalo na kung kayo’y may “unli,” di ba? Ini-invest-an nyo lang ng konting panahon. Eh di nakakapagpahayag kayo ng mas makahulugang pagmamahal. Hindi basta”luv yah”, “luv yah” lang.

        Eh yung nagpapadalan ng “nytnyt”? Why not “Have a restful sleep,” “ A peaceful sleep to you” or “Enjoy your rest”? Trabahong tamad lang yang “nytnyt.”

Do Not Love Too Much

 

  Some people love other people too much that those people become their idols. Nagtataka ba kayo kung bakit itong si Abraham na kay tanda-tanda na ay pinangakuan ng Panginoon na magkaanak. At nang binatilyo na ang kaisa-isang anak na si Isaac, ang sabi ng Lord, “I-offer mo siya sa akin”. Bakit kaya? Ano kayang test kay Abraham yun? Pwede kaya na dahil sa katagalan nyang walang anak at dahil sa pananabik sa anak nya? Siguro puro anak na lang nang anak yung iniisip mula sa umaga hanggang gabi. Bini-baby-baby. Maari kayang nakalimot siya nang kaunti sa Diyos? Kaya sabi ng Lord, “Mabuti, magkaroon tayo ng test sa faith, ha? I-offer mo siya.” And Abraham naman passed the test. Pero ba’t kinailangan nyang dumaan sa test na iyon? Is it possible that he was loving Isaac too much that it is now becoming obvious that he would love Isaac more than he would love God?

      But God tolerates no rivals. Kung ayaw nyo na mayroon kayong mahal sa buhay na alisin ng Panginoon dyan, huwag nyo silang mahalin nang higit pa sa pagmamahal nyo sa Diyos. Especially kung nobyo at nobya nyo pa lang. Don’t love too much. Hindi pa kayo nakakatiyak kung yan ang magiging asawa nyo, baka naibigay nyo na ang lahat-lahat. Ang nakaraan, ang kahapon, ang bukas at ngayon. Eh kung iniwan-iwan kayo?

 Deuteronomy 6:5 Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength.

        God muna. Kasi pag mahal natin ang Diyos—ang katuwiran, katotohanan at liwanag—napapabuti ang ating buhay. Pati pagmamahal natin sa tao napapalagay sa tama. Pero pag inuna nyo yung tao, kawawa naman kayo kasi lulungkot kayo sigurado. Pag sobra kang nagmamahal sa tao nang higit sa pagmamahal mo sa Diyos, humuhukay ka ng iyong sariling libingan at tumatahi ka ng sarili mong panluksa kasi lulungkot ka sigurado. Pero kung mamahalin mo ang Diyos above all, tapos mamahalin mo yung tao na nasa lugar lang, yun ang tama. People come, people go pero you have that other Number One love na hindi ka iiwan, hindi ka pababayaan at hindi ka pagtataksilan. And that is God.

        “Put a little love away” sabi ng isang kanta. Huwag masyadong ilagay o ibuhos ang iyong loob.

Magtira nang kaunti para sa sarili. Pansinin nyo ang mga Pilipina, napakahirap paibigin pero oras na nahulog na ang loob, alipinin mo, atsayin mo, pagawin mo ng thesis, okay lang. Alilain  mo, love ka pa rin. Nakawin mo yung kita niya at ibigay mo sa querida mo, love ka pa rin. Kaya lagi na lamang iiyak-iyak. Mabuting magtira ng kaunting pag-ibig sa sarili. Kasi kung hindi nyo rin iniibig ang inyong sarili, hindi rin kayo totoong kaibig-ibig. Don’t love people too much. Love them but with a godly limitation. Love God above all at magtitira sa sarili.

KAYOD KA NANG KAYOD PARA KANINO?

 

Then he tried toil. “Magtrabaho tayo nang magtrabaho. Tanim tayo nang tanim. Gawa tayo nang gawa. But all of labor’s fruits, sabi niya, will be left behind to his successors, to his heirs. Sabi nya, “Ang lungkot!” “Gawa ako nang gawa, pundar ako nang pundar, ang yaman-yaman ko pero napapanssin kong tumatanda na ako, mamamatay na ako, sinong magmamana nito? Anak ko? Alam ko ba kung anong uri ng taong mapapangasawa nito na magiging manugang ko? Na titira sa aking palasyo? Sa aking bahay? Nagtayo ako ng palaisdaan. Yung naglalakad pala diyang bigote mapapangasawa nitong anak ko? Magiging kanya pala ‘tong ginagawa kong ito? Bakit ko ‘to ginagawa? Sabi niya, “Inupud-upod ko ang buhay ko, nagpakandahirap-hirap ako, I denied myself any pleasures, I worked so hard. Para lang ipamana sa hindi ko kaanu-ano? At paano kung mamana yan ng asawa ko’t mamatay ako? At nag-asawa uli ang asawa ko? Sobra namang sinuwerte yung napangasawa niya. Nakuha na niya yung asawa ko, pati pa yung pinundar ko. At paano kung namatay yung asawa ko, eh di kanya na? Mag-aasawa siya ngayon ng iba, kanilang-kanila na lahat ng ipinundar ko. “Kaya sabi ni Solomon, “Kayong pundar nang pundar mag-isip-isip kayo, ha? Nalulugi kayo.”

Maraming ama ng tahanan, wala nang ginawa kundi magpayaman. Sa biglang tingin hindi naman masama that you are trying to bring the family up the economic ladder. Pero sa tagal mo sa trabaho, pag-uwi mo sa iyong bahay, wala na pala ang mga anak mo, naglakihan na ang mga bata, nag-asawa na. O iniwan ka na rin ng asawa mo. O kaya’y ang layu-layo na ng loob nila sa’yo. Nagsasama-sama nga kayo sa isang bahay pero ang lalayo ng loob. Bakit? Dahil naubos na ang panahon mo sa labas. Ano ba talaga mahalaga? Wala pa daw taong namamatay na nagsabing, “Sana dinamihan ko pa ang aking pagtatrabaho. Sana nag-stay pa ako longer sa office.” Ang pinagsisihan ng marami, “I should have spent more time with my children. I should have spent more time with my family.” Yan ang pinagsisihan ng lahat ng naghihingalo. Kaya huwag nyo nang abangan na maghingalo kayo. Magsisi ngayon pa lang! At magbagu-bago na nga mga pamamaran. Huwag tayong magpadala sa mga standards ng sanlibutan. You know yung mga standards ng sanlibutan? Get more, have more, have more! For what? We should know when to stop. Kaya sabi ni Solomon, great projects-meaningless! Possessions-meaningless. Bale wala. Pag dumami yung possession mo dumadami lang yung binabayaran mo para magbantay. Tapos pag nakatalikod ka kinukupit nila. Kaya habang ika’y naliligo at nagsu-swimming iniisip mo, kinukupitan kayo ako ngayon sa tindahan namin? Mahabag kayo sa inyong sarili. Sabi niya, ang buhay nyo ay may wakas. Kung gusto nyong mag-provide sa inyong sarili hanggang sa retirement and up to a point bigyan nyo ng kaunting pasimula ang inyong anak, yun na lang. Pero kung pati yung kaapu-apohan ninyo ay ipagpupungar nyo pa, kawawa naman kayo. Lugi kayo. Naliligid tayo ng maraming mga taong ganyan. Andaming pinundar, tapos nung namatay kung kani-kaninong abogado napunta yung mga pinundar nila. Hindi rin napunta sa kanila! Pinag-agawan lang ng kung sinu-sino.

Mag-ingat sa mahal na insurance. Kung minsan nagiging mitsa pa ng buhay nyo yan. Lalo kung pinundar nyo mahal na insurance. Napakalapit ng aksidente sa inyo. Tinutulak-tulak kayo ng mga kaibigan nyo’t mga asa-asawa sa may gilid-gilid ng bangin at nang mapadali ang koleksyon. Kaya mag-isip-isip kayo. Sabi niya, “Meaningless. Everything is meaningless.” And it doesn’t matter how excellently done, the work will be inherited by just any fool. Sabi niya, “Paano naman ako nakatiyak na yung magmamana nito ay magmamalasakit? Paano ako nakakatiyak na ang magmamana ng ipinundar ko ay marunong? O baka gamitin pa niya sa masama ito ipinundar ko. “So, anong idinagdag niya diyan? Kaya sabi niya, “Meaningless ang lahat ng ito.”

Bawal ba ang lotto, bingo, sweepstakes, jueteng at raffle sa mga Christians?

 Ang kamalian ng lotto, sweepstakes o lahat ng sugal, ang pupunta sa inyong pera kung manalo kayo ay galing sa iba. May nanalo dahil maraming talo. Sasaya kayo dahil may lulungkot. Something is wrong with you kung tuwang-tuwa kayo dahil nanalo kayo kahit dugo ng iba yan. Bakit hindi nyo na lang straw-hin ang dugo nila? Diretsuhin nyo na lang dahil ganun din yon. Pag ang inyong kaligayahan ay kalungkutan ng iba, masama yon. May kumabig dahil merong natalo. Hindi yun mabuti. Kahit anong uri ng sugal, uwi-uwi nyo ang panalo at kung kayo ay may diwa ng Espiritu ng Diyos, malulungkot kayo para doon sa natalo.

Kaya nyo bang sumaya kung ang napalunan nyo ay galing sa pera ng iba? Halimbawa sa sabong, uuwi ang nanalong sabungero, magbo-blowout ng pamilya pero maraming uuwi na natalo at aawayin ng asawa dahil wala silang isasaing at kakainin. Napunta na doon sa nanalo. That is what is evil with gambling.

We Christians don’t take games of chance. If we want to have money, we work. Dapat nagkakapera kayo dahil nagtatanim kayo ng talong, pechay or kung anu-anong gulay at naiibenta nyo. May production kayo kaya kumita kayo; may nakakain pa ng gulay nyo. O kaya bumili kayo ng pisong isda, ibinenta nyo ng dalawang piso. O kaya iniluto nyo, nilagyan nyo ng konting kamatis, naging limang piso. O bibili kayo ng ganitong buto, itatanim nyo, after a few months namunga, ibinenta nyo, kumita kayo. May investment, may development.

In other words, may creative process. May napo-produce na bagong produkto. Karapat-dapat lang kayong kumita pag ganon. Pero naman, yung nagtayaan tayong apat, naghagis tayo ng barya at kung anong hulog noon, winner take all. Nasaan ang production don? Wala. Investment. Meron lang tatlong natalo, kaya ako nagkaroon. Tapos kukuha ng komisyon, ng tong ang lahat ng nag-administer don. That is not right. Ang daming talo. Yung buong ekonomiya talo kasi walang production. Yung ibinigay ni Lord na mga talents, ini-expect ni Lord na magkakaroon ng production. Gambling is immoral because there is no production. You earn something that you never really earned out of being productive. You actually siphoned it from somebody else’s blood. Wala nang production, nalugi pa ang planeta. Dahil yung nag-organize ng pasugal, siyempre may tong, merong administrative cost, so hindi lahat ng itinaya ay maiuuwi ng nanalo; may napupunta pa sa kung saan. So, kahit pa church ang nagpapa-bingo o raffle, gambling pa rin yan.

What’s the difference between tithes and offering?

 

The mere word tithe means tenth, ika-sampu. Ibig sabihin, kung pagbabasehan natin ang Biblia, ika-sampung bahagi ng lahat ng kabuhayan na ibinigay ng Diyos sa atin ay hindi atin kundi sa Diyos. Halimbawa, empleyado ako, sumusuweldo ako ng 10,000. Ang akin ay 9,000 lang, yung 1,000 sa Diyos yun. Ang baboy ko nanganak ng sampu, yung isa doon kay Lord, siyam lang yung akin. Ang papaya ko namunga ng sampu, siyam lang yung akin, isa kay Lord, so dapat yun isina-submit sa church. Kaya sabi ni Lord sa Malachi 3:8, Will man rob God? Yet you are robbing me. Kasi may mga tao, hindi nila binibigay yung tenth. Ang tawag sa hindi nagta-tithe, magnanakaw. Ang tanong naman nung iba na gustong makaisa sa Diyos based ba sa gross o net? Siyempre, kung kayo’y swelduhan, gross, kung kayo’y nagtitinda, net. Alangan namang pati puhunan kasali pa. Pero kung kayo’y suwelduhan, kayo’y binabayaran, eh syempre sa gross. Ngayon, kung magkakamali kayo, commit an error on the side of generosity rather than on the side of stealing from God. Kung hindi kayo nakatitiyak, tiyakin ninyo na sumobra kesa kumulang. Kasi, kung sumobra, marunong si Lord ng arithmetic, isinusuli Niya, may dagdag pa. Pero sa dunong Niya sa arithmetic, pag dinaya nyo, sisingilin Niya at may iba pang hila. Sa Malachi 3:9, Cursed are you because you are robbing me, Naku may kasama pang sumpa! Kaya kung malilito kayo, doon na kayo magkamali sa napasobra kaysa kumulang. Kasi ang Diyos alam Niya kung sumobra, ibabalik Niya. Paano Niya ibabalik? Hindi naman NIya ibinabalik sa bulsa nyo. Halimbawa, naglalakad kayo, dapat sana masagasaan kayo ng tricyle, nadala kayo sa ospital, nagpa-repair pa kayo ng mukha nyo sa kung sinu-sinong mga aesthetic surgeon. Yung ibinibigay nyo sa Diyos na binabawas nyo sa 90%--yun ang inyong offering. Pag nag-tithe ka, ang totoo’y hindi ka pa nagbibigay, nagsa-submit ka lang. Pag nag-offering ka above the 10%, doon ka lang nagbibigay sa gawain ng Panginoon.

 

NAWAWALA BA ANG KALIGTASAN?

 

The Bible says that when one person accepts Jesus as his Healer, Savior and Lord, the angels in heaven rejoice. If you prayed to receive Jesus and believe it in your heart, remember this day. Because today, according to the Bible, your name is written in heaven. And if you commit sin, you will still be saved. The question is about the security of salvation. Is salvation lost when you commit a sin? Now, in fairness to scholarship, let me tell you that the Christian community has two ideas about this. Several Bible scholars and theologians say yes, but there are also those who say no, it is not lost.

I think that we have to look at the two types on holiness, the legal and the actual holiness. When I accepted Jesus as my Savior and Lord I don’t become actually holy; I become legally holy. Meaning, what He did for me make me holy, what He did for me I cannot undo. I am given a legal status called clean. The Bible calls me clean. I’m now called a child of God. So, if I accept Jesus as my Savior and Lord,and then commit a sin while I’m alive, I have to pay for that sin here on earth. But I will not have to pay for that in the next life because that’s what Jesus paid for.

Ang tanong, na-save ba kayo dahil wala kayong kasalanan? Hindi! Sinlessness does not give you salvation. It is your faith in Christ that gives you salvation. Kung minsan nagkakasala ka nga pero hindi naman ibig sabihin nawala yung faith mo. Nagiging guilty ka nga eh! That means may faith ka pa and it is faith that gives you salvation. Our salvation is earned by what Christ did, not by what we do. What we do is irrelevant to salvation. It is only what Christ did that is relevant.

So, pwede na pala akong magkasala kasi hindi naman mawawala ang salvation ko? Yes, pwede. Pero matutulad kayo kay David na nawala ang joy of salvation.. Kaya, sabi niya, Return to me the joy of my salvation. Hinid niya sinabing Return to me my salvation. Alam niyang hindi nawala yung salvation, pero nawala yung joy. Predeng mawala ang blessing, mawala ang prosperity, mawala ang peace. Naaksidente ka, naputol ang dalawang kamay mo, naputol ang dalwang paa, nakapatong ka na lang diyan na parang lumpiang macao, buhay ka pa. Ang kaluluwa mo pag namatay ka, saved. Pero look at your life, parang impiyerno. So maraming mga Kristiyano, bagamat hindi pupunta sa impiyerno, parang nasa impiyerno ngayon. Kasi hindi sila nabubuhay sa kabanalan.

Kaya techinically, wala tayong kasalanan pagdating natin sa Diyos. Pagharap mo sa Ama, wala Siyang makikita kundi kabanalan, perfection. Charged to Christ na lahat ng kasalanan mo! Kaya nga sabi ni John in John 1:29, Behold, the Lamb of God, who takes away the sins of the world! Kinuha nan i Kristo lahat at inilagay sa katawan Nya.

While we are told that we should live a holy life, if we sin, 1 John 1:9 says, we should confess to Lord; because we have an advocate with the Father. That is why I react to that question—if a person accepts Jesus as Savior and Lord, will he not commit sin? It is different to commit sin nd it is different to live in sin. This is the actual difference between those who are in the Lord and those who are not. You commit sin like a sheep. Sheep are very particular about their cleanliness. Because they are walking on the ground, they get dirty. What they do is to scrub themselves against rocks, trees or naything o get the mud off their bodies. A pig behaves differently. A pig, in the morning, will look for a mud hole and stay there. You try to pull the pig out and the pig will squeal and stay there. So, if one accepts Jesus as Savior and Lord, he will still commit sin because he is still in the human frame. But he will not intentionally, continuously and stubbornly live in sin like those who are not in the Lord.