Unrealistic and impractical standards

       Another attitude that causes unhappiness is unrealistic, unreachable and impractical standards. Yung sobrang taas ng standards sa buhay. Yung di na kayo pwedeng kumain kung walang kubyertos. Hindi na kayo  pwedeng sumaya kung medyo mali ang ayos ng sala. Kailangan ay laging tama ang grammar. May nanliligaw na sa inyo at ang gandang lalaki pa; nang biglang nag-Ingles, eh mali, ayaw na ninyo. Kapag ang dami ninyong hinahanap sa buhay, this leads to constant disappointments.
   
      We should note that even the lofty and noble ideals of the Bible had to be made practical so these could be communicated to people. Iba siyempre ang language ng Diyos; iba ang language ng Espiritu.
 
      Romans 6:19 I am speakin in human terms because of your natural limitations

 Sabi ng nagsasalita na si Paul, "Di talaga ito ang mensahe. Di talaga ito ang words. Napakababa nito. Pero dahil kayo'y mga tao, di ninyo maaabot ang sobrang taas, ibababa ko na lang. Mabuting may maintindihan kayong kaunti kaysa wala."

        Kahit sa myths, ang mga diyos at diyosa sa Olympus ay nagbabaan sa lupa kasi di sila kuntentong nandoon lang at nag-iisa sa itaas. Halos sa lahat ng mito ng matatandang kabihasnan, ang kanilang mga diyos at diyosa ay nagbabaan sa lupa. Kaya nga dapat kang bumaba mula sa iyong tore dahil kung nandyan ka sa kataas-taasan at wala namang makaabot sa iyo, mag-iisa ka.

        Ang mahirap unawain, hawakan, tingnan at pakinggan na katotohanan ng Diyos ay bumaba rin.

        John 1:14 The Word became flesh and made His dwelling among us.

Sabi ng Diyos, "Kung di Ako kayang abutin sa langit ng mga taong ito, Ako ang mananaog. A nanaog ang Diyos sa katawan ng tinatawag nating Anak ng Diyos. Pati ang Diyos ay nag-adjust.

        Psalm 103:14 For He knows how we are formed, He remembers that we are dust.

Kaya't bakit naman di tayo ang mag-adjust sa mga tao na kung minsan ay di tayo maabot? Kung ito'y ina-apply ng Diyos sa atin, ginugunita Niya na tayo'y alabok, na tayo'y lupa, liligaya tayo kung ito din ay aalalahanin natin tungkol sa ating mga mahal sa buhay.

Nagkamali ang inyong anak o ang sinuman. Remember that they are dust. At patawarin ninyo para ang natitira pang panahon ninyo dito sa lupa ay sumaya.
 
         We need to have the same attitude God has for people. If we remember that they are dust, then we'll be able to connect with them. By remembering that people are dust, you also become good to yourself because you'll never know when you'll manifest your being dust, too. Don't burn the bridge over which you also must pass.

Kung di kayo magpapatawad, darating ang panahon na kayo ang mangangailangan ng patawad na yan. Nakasara na ang lahat ng pinto at inyong mare-realize na kayo pala ang nagkandado ng mga ito. So keep them open so you can be good to people and also to yourself.