Bakit po may mga mahilig manakot ng kung anu-anong visions at prophecies daw?

 Siguro sila mismo ay takot.

Mahilig sila sa ganung mga spiritualizations?

They are convinced that they are right and that they have a message for others to hear?

Nagiging importante sila? Siyempre, the value of a “prophet” is in his prophecy. Kung walang prophecy eh di walang papel ang prophet.

Lagi nila yung iniisip kaya lumalabas sa mga panaginip at pangitain nila?